İçim okyanus kaynar, içim usulca kanımı kaynar
Ben en çok bakışlarında eğerim başımı
İçimden susuz bir göçebe sana bakar
Avuçlarımda yaralı kuşlar taşımayı senden öğrenmiş-tim
Tam sana dokunacakken, omzuna yüzümü dayamak
bir yaraya kabuk olmayı kabullenmek gibiydi
Ayaklarının altında o son sığınak olmak




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta