Bir seyyah koşmuş önümüzden hep aynı eşref saatinde,
Yahut ellerinde çiçekli limonlu saçlı genç ,
Süregelen akışta tarlasına yetişen elleri nasırlı baba ,
Dilenmekten utanan dilenci,
Hep koşmuşuz koşmuşuz da ,
Savrulmuşuz.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ne güzel şiirler
Şiirlerinize hayranım, ve dahi bu şiirde hayranlığım tazeliyor aramızdaki varlığını.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta