Savrulmuş Şiiri - Cemal Ekren

Savrulmuş yüregim,
adresi olmayan duraklardayım,
kimliksiz sevgiler büyüttüm.
tüm çıglıkların ortasında.
düşler kurardım,
çocuklar oynasın diye,
avuçlarında yangın yarası olmasın isterdim.
ya da
boyunlarında korkunun muskası takılmasın,
çocuklar gülsün,
aglamasın.
şiirler okunsun
tutsak dillerinde
aydınlıga aksın tüm yollar,
geceyi aydınlatsın gözleri,
devriyelerin pusularına düşmesin dizeleri,
sokalarımın lambası,
çocukların gözlerinde yansın,
tüm kurşunlara inat.
'açlığın öteki adı'
yokluklar yaşamasınlar.
savrulan yüreğimde deprem ler olsun.
ama
aşklar,
sevgiler devrilmesin,
çiçekler açsın avuçlarında,
mavi olsun gözleri
birde saçları sarı,
tenleri kentim gibi sıcak olsun,
Diyabakır kokmalı.
adları yasaklanmadan
kalemlerinden şiir akmalı