Savrulduk saman gibi bir rüzgara kapılıp.
Yandık her ikimiz de ateşlere atılıp.
Gittik gözümüz bağlı bir sevdaya kapılıp.
Düştük gittik ardından serabı gerçek sanıp.
Şimdi sen de ben gibi mutsuzsun biliyorum.
'Mutluyum' desen de sen, asla inanmıyorum.
Çünkü; ben de sen gibi yalanlar söylüyorum.
Söylenen yalanlarla gerçeği gizliyorum.
Gözlerden akan yaşlar kalbimize akıyor.
Yüzümüz gülse bile kalbimiz kan ağlıyor.
İkimizin kalbi de öyle bomboş duruyor.
Seni çok, çok sevsem de geri dönmek olmuyor.
(İZMİR / 11 Nisan 2008 - 20.30)
Ertuğrul ErdelKayıt Tarihi : 13.4.2008 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ayrıca öyküsünü anlatmaya gerek var mı?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!