Savrul-ma Şiiri - Zümrüdü Anka

Acıyı sevmek olur mu diye soruyorum kendime
Sonra dönüp diyorum ki ; kendime sorduğum sorunun en ağır cevabı bu.
Acıyı sevmek olur mu hiç diyorum sonra yine bir daha kendime
O zaman ufacık bir ışık beliriyor.
Acıyı sevmek olmaz, olamaz, olmamalı...
Beynimi esir alan sana sesleniyorum
Ve ben bir defa daha ayağa kalkıyorum.
Düşe Kalka büyür insan diyorum.
Düşmeden kalkamaz , yürümeyi öğrenemez diyorum.
Kalk, Kalkta bir sirkelen hele.
Yarın sabah yine güneşin doğacak.
Hani küstüğün o aynalar varya bakmadan geçip gittiğin ,
Onlara bakıp gözünün içindeki ışığa tutun.
Tutun tutunabileceğin ne varsa!
Savrulma...