Can olup yüreğinde kor olmak varken
Hangi bilinmezin izini sürdün?
Ak pak olan saçlarım bakarken geçmişe,
Bu sevgimin bedelini nasıl ödersin?
Konuş ey yar,
Zaman `s e n s i z l i ğ i f ı s ı l d ar k e n...'
Sevemedin ki 'ç a m k o z a l a ğ ı g i b i ' yanarken ben
Boşunadır serzenişin, yıllara ya da geçmişe...bilirim.
Garip bir kuşum; 'u m u d u k o y d u m ş u t a ş a b e n '
Beklerim; 'a ğ a r s ı n d i y e s a ç l a r ı n'
Dinle ey yar, sevgisizliğine ağlarım.
Kanma bülbülün aşkına; güle yazmadı ki o, sevdayı.
Bakar durur o el gözler...sevda kimin adresinde?
'İnanmadım ki hiç yanık gözlerdeki /dumansız aşkına' sevdim diyenlerin..
'Aynanın sırı mı bu kara ' sevgisizliğinin rengi mi?
Dem be dem ölüyor özüm, dokunmadan dudaklarına...
Bir yangından arta kalış da değil ki bu öteleniş niye...
“U m u r s a m a z h a l l e r i n i z e” o 'telve bakışlar'ı söküp gönderiyorum.
Ve ey yar! ...çam kozalaklarını toplayıp yakmışçasına
Harladın yüreğimin alevini her can deyişinde...bil!
Uçarken küllerim burkulsun için.
Yoktur alacağım,vermeyen gönülden.
Amacım,asla aşk dilenmek değil.
İçerimdeki “o n u l m a z d e r d i m i ” kandıracağım.
23.8.2006/Ankara
Kayıt Tarihi : 23.8.2006 16:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
