Pusulasız
Parolasız
Islık seyrine kolkaçak
Yorgun binalardan yükselen tiryaki dumanlar arasında mesaisini bitirmiş sığırcık sökünü
Gün kararmaya yakın paydos eden günlük yevmiyesini yarına bırakan duraklar
Kaldırımlar
Çarşılar
Caddeler
Kavşaklar
Kıyı köşeler
Ana yollar ve vapurcu limanlar
Şehrin öteki yakasını mesken tutmaya sanki
Çehresi sürekli değişen çalgılardan derme çatma dünya devran
Omzuna çektiği pardösüye iliklerine kadar sinmiş sokulmuş
Hareketsizliğin içe kapanmışlığındaki feriştah fermanıyla kendi kendine mırıldanarak
Kurduğu barikatlarla etrafını çekmiş çevirmiş kesintisiz eylemsizliğe karar kılmış
Ve demir yolda çürümeye terkedilen eski bir tramvay gibi ışığını kaybettikçe
Uğultusu dinmeyen yalnızlığa kurulmuş oturmuş
Uzayıp giderek öylece
Taze yılın ilk ayında inim inim
Açılıp kapanıyor savruk saçın yelperenlerle gıcırdayan kapılar
Çıkmayan piyangoya sitemkar gezintilerden dönerken mevsim kış
Ve siste soğukta sendeleyen akşamüstünde birbiri ardına tökezleyen gölgeler
Sinema çıkışını andıran şemsiyesiz yağmur
Saçaklardan kaldırımlara sızan
Akordiyon damlaları
Ve insansız sokaklar
Ocak/25
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 12:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!