ŞİMDİ SEVGİDE ACIYLA AĞLAMA ZAMANI…
Yalnızımsı bir yaşam bu,
yalnızımsı bir adamlık bu,
her şey bir adım önde,
her yaşam bir adım geride.
yalnızımsı bir yürekle,
yalnızımsı bir adam,
bir insan bu…
Aşka kurban olmuş,
acıya,
yaşama,
Böyle yaşamaya,
MAHKUM OLMUŞ BİR YÜREK…
GÜÇLÜLER DE AĞLAR DİYEN,
KIRALLAR DA AĞLAR DİYEN,
BEN DE AĞLARIM DİYEN, BİR YÜREK BU…
İnsanlar ağlar,
tüm canlar ağlar,
diyen,
BELKİ DE ACILARIN GÖMÜLDÜĞÜ,
ACILAR MEZARLIĞI BU YÜREK…
Sen ki yar,
elinde bir kırbaç, kara bir sap,
vur ki vur…
DENE BU AŞKIN ACIYA DAYANIKLIĞINI,
dene ki gör kendini,
gör beni.
Ölemeyişimi gör,
kinsizliğimi gör,
kalan,
yalnızımsı adamını gör…
Kendi yalnızlığını da gör,
ben de bitmişliğini,
TÜKETEMEDİĞİN BENDE, KENDİ TÜKENİŞİNİ GÖR…
Bu hayat uzun, bu sevgi sonsuz,
Sonsuzda yalnız kaldığını gör…. Bende…
kalan bir hiçi gör, geride kalan bir hiç olduğunu gör…
“Beni sevdin mi, beni seviyor musun” diye soruşlarını düşün…
onun için ölemiyorum ya, dediğimi bir dinle… Duy…
Git …iki defa, böyle gitmek olur mu deyişimi, duy…
Sen ve ben, hayatımızdan çaldığımız ve çok bol ve uzun sandığımızı zannederek, birbirimizden çaldığımız sadece zamandı…
Ve hiç bitmeyecek zannederek, hoyratça harcadığımız… Oysa şimdi, o sevgi
denen tutsaklıkta sadece bir saniyesini arar olduk mutlulukta…
OYSA ACIDA O KADAR BOL VE GENİŞ ZAMAN VAR Kİ…
Belki daha güzel yaşanacak, güzellikli günlere ulaşılacaktı…
Sanki bir ağaçlık ormanda yürüyorum,
gök yüzünün,
güneşin huzmeleri süzülüyor yapraklarla toprağa.
Yalın ruhuyla hesaplaşan bir ben,
ara sıra ellerini sallayan…
belki bir bedel ödeyen,
sevmenin,
hataların,
çok sevmenin,
hazmedilemiyenlerle,
sebepsiz kırgınlıkların, bedelini ödeyen ben…
Belki de sen…
Ağaç dalları arasından yağmur tufanı gibi,
binlerce ok düşüyor sağıma soluma.
Her birine acı işareti konmuş,
bekliyorum.
Bir tanesi saplansın bedenime,
belki o zaman diner yüreğindeki kin ey yar.
Belki bir acı oku dindirir bu ruhumdaki kıpırdayışları…
Bu bir sevgide iktidar savaşıydı,
her zaman,
heryerde,
herkeste olan,
hep kaybedilir veya kazanılır…
Bendeki biraz fazlaydı…
ŞİMDİ SEVGİDE ACIYLA AĞLAMA ZAMANI.
Magosa
Kayıt Tarihi : 17.7.2009 11:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ŞİMDİ, SEVGİDE ACIYLA AĞLAMA ZAMANI…
binlerce ok düşüyor sağıma soluma.
Her birine acı işareti konmuş,
bekliyorum.
Bir tanesi saplansın bedenime,
belki o zaman diner yüreğindeki kin ey yar.
Belki bir acı oku dindirir bu ruhumdaki kıpırdayışları…
...
müthiş..
kutluyorum usta kalemi..
namık cem
Sevgide acıyla ağlayan yüreğe ise saygıyla eğilinir...efendim,
Tebriklerim ve saygılarımla
elinde bir kırbaç, kara bir sap,
vur ki vur…
DENE BU AŞKIN ACIYA DAYANIKLIĞINI,
Bu dört satır yetti bana,
Deneyip duruyor zaten yana yana.
TÜM YORUMLAR (3)