Savaşsız Bir Şiir Bu, Bu Ben Değilim.

sevgili sen kokuyorsun

tütünsün sen benim için
deli bir intihar
karsın sen, kar beyaz bir kartopu
sen gözlerime baktığımda her defa mektup yazanımsın
tarihi den dökülen aşksın sen
hiç kirletmediğim bir soluk
morluğa yitensin beni
sensin gölgeme, nefretin
bitkin bir hitapsın sen
buruşuk uykularıma girensin
aklımın en dolusuna yerleşensin
sen inanmadığım bir duasın
ruhuma küfredensin
kahvemde, çayımda makyajımda kokansın
bir eflatun renkli kiyafetsin
ve siyah bir ayakkabı
ve süslenmiş bir iç çamaşırısın
sen ince esen bir sözcüksün
rüzgara yenik düşen bir vedasın
sen delisin, aslında çok sevişensin
gri kapli kitabımsın
benliğime ayrılıklar yazansın
yeşilsin, mavisin, siyahsın sen
çantama koyduğum sivri kalemsin aslında
ama aslında sen yoksun ve yokluğun en ince sızısında ben
ve bir yerde beni bekleyen bir gecesin
sen erotik gecelerin en dipsiz kentinde bekleyenimsin
ve çok klassik belki ama
günahımsın sen vazgeçemediğim
uzaklardan sigaramı söndüren bir kuşsun
bir parça kadife kumaşısın
ıslak bir yaşamsın
hayatımın kıyısından yangına tutulmuş bir ayrılık
ciğerlerime virüsü çektirensin
bir genç kızın damarlarını patlatansın
ve kazık kadarsın aslında sen
ve aslında fahişelerle sevişensin
siyah bir eldivenimsin sen
zibidilerin yüzlerindeki rengi solduransın
derimin, sen kokan haline bulaştıransın
ilaçlara muhtaçsın sen
saçlarına muhtacım ben
sen soluk halime eksikliğimi dolduransın
gövdemden çıkansın ve aslında
bir anne kadar eksiksin tenimde
ve gercekden şaire çok benzemek istemişsin
sen bir şairin yazmış şiirine benzeyensin
sen...

-esinti-
30-01-2007