Barışın kanatları altında olsam kardeşim Zeynep ile, yüzümde yol tutmuş gözyaşları acıtmasa ruhumu.
Barışın kolları sarıp sarmalasa kardeşim Zeynep’i, beni. Ürkmesek! Yıkılmış yakılmış yok olmuş hatıraların içinde. Barış korkutsa onları, çatsa kaşlarını, annemi, babamı, arkadaşımı öldüren silahlı adamları. Gitseler uzaklara dönmeseler bir daha ve kardeşim Zeynep ile, tutunsak sımsıkı hayata ağlamasak, acı çekmesek. Çiçekler açsa, kuşlar şakısa, ayağımızda mayın patlar mı korkusu olmadan koşabilsek dağda bayırda… Sokaklarda şekerci amcanın sesi yankılansa feryatlardansa..Ve uyusak kardeşim Zeynep ile, uyandığımızda her şey gülümsese bize, acılarımıza merhem olsa, unuttursa kalbimizde ki o derin yaraların hatıralarını…
Barışın kanatları altında olsam kardeşim Zeynep ile, yüzümde yol tutmuş gözyaşları acıtmasa ruhumu..
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Az öz anlamlı bir makale. Ço çok anlamlı düşündünüz. Ben de beğeni ile okudum.Doğanın yasaları vardır.Biz istesek te istemesk te savaşlar sürer gider. Tam puan kutluyorum.Selam olsun.
Barışın kanatları altında olsam kardeşim Zeynep ile, yüzümde yol tutmuş gözyaşları acıtmasa ruhumu..
Duyarlı yüreğin Var olsun Rukiye
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta