Savaşın Kirletemediği Yüzler Sahne 1

ekranlar ağlama duvarı
kalbim ıstırabımı gizler
gözlerim kanayan yürekleri saklar
binbir türlü öğütlere körelmiş dünya
yaşamın gönül hizası şiddet olmuş
vicdanlar ablukaya alınmış
bir serzeniş duyarsızlaştırarak
tüm bedenlerle acıdan kaleler kurmuş
neden örümcek ağlarını kötülüğe bağlamamış
neden gücün gölgesi insansızlaşmış
tüm soruların orta yerinde insandan eser kalmamış
ey dünya
unutma gözyaşlarıyla temizlenenleri
yüreğine sevinç yerine keder ekenleri

ekrana sığmayan savaş
tarumar edilmiş coğrafya
seyredilecek kadar insancıl zulüm
yaralı bilinç
kör gözler
hangi tılsımlı söz
hangi yaşantı insanı sarsar
savaş ekranlarından türlü incancıklar sıçrar
bedenler acz içinde insanlar bedbaht
laflar kuru kalabalık insanlık çürür

kimi İsrail
kimi Amerika
kimi İngiltere yüzler tanıdık
bilinen bir gerçek yapılanlara tarih tanık
parçalanmış cesetler neyi anlatır
söyleyin ey dostlar
insanlığın umut gününü ne karartır
gazete manşetlerine sığmayan ölüm
mezarlarda süren yaşam
elimizdeki ecza uçmasın birden
insanlık; çilekeş, yalnız, yoksun
vazgeçmedi peygamber

umut tüccarları yok kefenimde
elimde ölüm yazılı değil
gözlerimdeki ufuk bitimsiz
seni bekleyen umut yalnız değil