Süngülerin gölgesinde yaşayan çocukların,
ufkunda ışıldayan bir yıldız olamadım.
Anlatamadım yarınların umut vaad ettiğini,
Anlatamadım savaşmanın nedensizliğini.
Silahların korkusuyla büyüyen gözlerini,
Çeviremedim gökyüzüne.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Sürülen bu kara leke ile yanlız çocukların değil hiçbir insanın dünyasını boyamaya insan olanların kakkı yoktur. emperyalist,,siyonis güçler yok olmadıkça bu devam edecektir.düşüncesindeyim. insanlığın bu yarasına parmak basan şiirinizi kutlarım 10
Duyarlı yüreğinize sağlık şairem. Etkili ve anlamlı bir anlatımdı. Savaşın çocukları ne yazıkki, KADER dediğimiz döngüde nefes almaya çalışıyor. kan, gözyaşı var anılarında. Barut kokuları içinde, gözyaşları karışıyor havaya. Savaşın çocukları masumdur, savaşın çocukları, CENNETLİKTİR.. tüm çocukların cennetlik olduğu gibi.
Saygılar sunuyorum, sevgiyle kalınız.
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta