Savaşımın seyri Şiiri - Kutluay Erdoğan

Olmadığın bir hayattan,
Hiç olamayacağın bir hayata…
Kollarımı açarak gidiyorum bu şehirden.
Sensiz bir yaşama elveda ediyorum bugün.
Kulağımda yaşamanın sesi,
Kapımda onun hevesi bekliyor.
Bir ucunu otobüse,
Diğerini yâd eline bağladım umudun keskin iplerini.
Yokluğunun uzun sürer unutması.
Varlığını bile hatırlamamak üzere koşuyorum
Soğuk terminal peronlarına…
Uzaklaştıkça bağları kopan umudun otobüsle arasında can çekişecek senelerim.
Ve ben senden uzaklaştıkça kendinden emin bir subay gibi olan biteni izleyerek gideceğim.
Savaşımın seyri elbet değişecek.