Nefes olmak için nefesinden vazgeçen!
Yalnızca düştüğü yeri mi yakar gerçekten,
Yoksa haber var mı ateşin düştüğü yerden?
Üniformasını ailesinden çok gören!
Can benim değilken,
Benim için can'ından vazgeçen.
Dağda yatmaya, yardan geçen!
Sevgili, sağ salim dön, derken
Sen; vatan için kalbe sus diyen.
Ey şehit! Cennet için sıra bekleyen!
Döktüğün terin hakkı ödenemezken
Yaptığımız vefasızlık neden?
Kayıt Tarihi : 15.6.2025 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri Eril Alperen Emir abimin şehadet haberini aldığımız gece yazdım. Hayır, aramızda herhangi bir akrabalık bağı yok. Ben yalnızca vatan için canını veren bu yiğidi kardeşim bildim. Şehadet'ini öğrendiğimde, başımı telefondan kaldırdım, önce biraz durdum sonra çevreme baktım. Hiçbir şey değişmemiş gibiydi, herkes yaşantısına devam ediyordu. Oysa bi eve ateş düşmüştü. O ateş tüm Türkiye'nin bağrına düşmüştü de haberimiz yoktu. O gece bi yiğit nefes olmak için nefesinden vazgeçmişti. 12.12.2023
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!