Kimse zorunda olmadıkça savaşmak istemez.
Savaş ölümler ve acılar getirir. Büyük yıkımlar getirir beraberinde.
Bu yüzden barışsever insanlarız.
Ama biz barışta olduğumuzu düşünürken; bize karşı yürütülen başka türlü savaşları idrak edemiyor ve dağılıp gidiyoruz, düşüyoruz tuzaklara.
Gerçekten savaşıyor olsak bugün, milletçe ne durumda oluruz?
Yaşam şartlarımız çok zor olur. Ya moral değerlerimiz? Birlikteliğimiz?
Savaşmanın iyi tarafları nelerdir?
Üzerinde yaşadığınız toprakları, o toprakları paylaştığınız insanların canlarını, mallarını ve birlikteliklerden, tarihten doğmuş değerleri, düşmana/düşmanlara karşı korumanın ötesinde de pozitif bir değeri olabilir mi savaşmak eyleminin?
Savaş insanları birleştirebilir.
Başkalarını olmasa da bizi, bizim toplumumuzu birleştirebilecek bir işleve sahip olabilir savaş.
Yarın bir ülkeyle savaşmaya başlayacak olsak;
Kimsenin aklına türban gelmez.
Hiç kimse tuttuğu futbol takımı yüzünden diğerine cephe almaz.
“Sen şu partidensin, ben diğerinden” demez insanlar.
Kurşunlar başlarınız üzerinde vızıldarken, “sen şafisin, sen alevisin” diye soramaz insanlar birbirine.
Laik-muhafazakar tartışması var olur mu sırt sırta, yan yana savaşıyor olsak?
Her etnik kökenden, her inanç modelinden, sosyal sınıftan, meslekten vatandaşlar omuz omuza tek bir şey için bir araya gelmez mi savaş çıktığında: Vatanı ve ona dair ne varsa korumak!
Nişan taşı çocuğu ile bozkır çocuğu, Moda kızı ile Karadeniz kızı bir araya gelmez mi?
Kışkırtmalara, uyutmalara, tahriklere, kafa karıştırmalara, baskılara, tehditlere olanak kalır mı savaşıyor olsak?
Savaş insanları birleştirebilir.
Savaş bizi birleştirebilir.
İnsanımızın geldiği şu noktadan sonra, zihinlerin darmadağın edildiği bu zamanda, topyekün bir kurutuluş mücadelesi ya da benzer bir amaç dahilinde savaş vermedikten sonra kolay kolay bir araya gelebilir görünmüyoruz.
Her geçen gün daha fazla kamplaşarak, ayrılarak, birbirimiz arasına hatlar çekerek, birbirimizden uzaklaşarak, birbirimizi aşağılayıp, yaşayış şekillerimizi engellemeye çalışıp duruyoruz.
Savaş bizi birleştirebilir.
Hangi biz?
Herkes! Hainler, satılmışlar, korkaklar hariç.
Savaşıyor olsak, belki bir şeyleri hatırlayabiliriz.
lati
Kayıt Tarihi : 17.10.2007 19:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Savaşıyor olsak, belki bir şeyleri hatırlayabiliriz.
lati
İyi düşümülmüş hoş bir anlatım tebrikler
Hangi biz?
Herkes! Hainler, satılmışlar, korkaklar hariç.
Savaşıyor olsak, belki bir şeyleri hatırlayabiliriz.
Kıymetli dostum;
Bir kasosu ve içindeki bölücülüğü ifade etmişsiniz satırlarınızda. Birleşmek için savaşmayı beklersek ölmüş oluruz çoğumuz inan.
Tarihimizdeki şanlı zaferler zaten kardeşçe yaşandığından kazanılmış.! Ülkemizin 30 yıllık mazisi zaten bir kaos ortamı değil mi? Terör yetmedi mi birleşmemize dersiniz?
Son satırınızda bahsettiklerinizi çıkarırasak kaç kişi kaldığımız ap açık çıkar ortaya. Bu kalan sağ ve de salimler ise zaten beraberlik içinde olup,emperyalist baskıcılara karşı mücadele vermekteyiz umutlarımızı taze tutumaya gayret ederek.
Halimizi anlatan satırlarınızın çerçevesinde derimki;
İnsanlığımızı ve bu insanlık özündeki varlığımız olan TÜRK lüğümüzü hatırlayalım yeter.
'Bir TÜRK Dünyaya Bedeldir' sözünde olduğu gibi.
Sevgi yüklü saygılarımla.
memleket hainlerle doludur. Onlar
hiç bir şeyi hatırlamazlar.
Ahmet Ayaz
TÜM YORUMLAR (9)