Savaş Açtım Ben Şansa! Şiiri - Cihat Şahin

Rabbimize darıldık(!)
Tesadüfe(!) sarıldık.
Görmeyince o,da iş;
Şans(!) peşinde yorulduk.

Maske taktı sanemler!
İlah oldu(!) Anemler(!)
Çaput bağlar dalına(!)
Dilek tutar(!) annemler.

Kimi taptı(!) doğaya
Kimi taptı(!) şu ay’a
Rab şaşanlar artınca;
Etti onlar; çok hayâ!

Tağut doldu ortalık(!)
Onlar olta biz balık(!)
Sakın yutma zokayı;
Aç gözünü babalık!

“Şans” dediler “son ilah”(!)
“Dile ondan”(!) bul felah(!)
Böyle diyen kulları;
Atar nara; bir Allah!

Savaş açtım ben şansa!
Tartışırım kim ansa!
Sırf söylerim gerçeği,
Anlar adam insansa.

Haktan başka ilah yok!
Gayrilerde felah yok!
Tek kurtuluş; İslam’da!
Bu gerçeği akla sok!

Her tağutla kavgam var!
Harp meydanı bana dar.
Rabbim razı olursa;
Edeceğim büyük kar.

Destek verin siz bana!
Kuvvet verin imana!
Köstek olmak isteyen;
Uzak kalır emana!

Cihat ŞAHİN
29.07.2010-İZMİR