Olmaz dediklerim, oldu en nihayetinde,
Bir duvarın, en heyacanlı sahnesini izledim bu sayede,
Ipini çektim, gözler önünde,
Körmüş meğer gözler, içlere.
Sürgün başladı, içten dışarı,
Ahenk başladı, dıştan içeri,
Titreyen yapraklarla ,eriyen buzun sıratı.
Yokmuş meğer kimse,içlere.
Bilmezdim, çakıl taşlarının değersizliğini,
Sıratımda ağırlık edeceğini,
Bilmezdim, elekten geçmeyeceğini,
Olmuş meğer set, içlere.
Feyzanur Çelik
Kayıt Tarihi : 7.12.2019 17:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Feyzanur Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/07/savas-230.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!