Savaş Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Her nefes sonrası ölüm
İç çekişinde özlem
Soluk vermende o

Bitiyorsun
Bitiyor seninle birlikte
Şah damarla yürek arası yerinde

Gecenin tanıklığında kalem kırık
Avuç içleri ezeli acının teri

Bitimsiz keder
Ve özlemin en koyu rengi

Hep Suskun
Hep susamış

Ukde kalmış dilimde heceler
Söylenmemişin ezikliğinde
Akıl, yürek birbirinden heder

İhtilal mağduru gönlünde kahır yoldaşı
Hiç mi bitmez kör olası
yazgınla savaşın

Gurur postuna bürünmüş sevgi cellâdı
Kartal gözleri hep üstünde
Kaçmak ne mümkün
Uçurum kenarına hazırlanmış darağacı

Kızgın kılıç kınında
Önce benlik iradenin oyuncağı
Kıyılır ölümle yaşamın en ihtişamlı nikâhı

Bir savaş ki
Vuran sen vurulan yine sen

Bir savaş ki
Galibi mağlubun içinde gizli
Yaşarsın yaşamasına da
Sel artığı toprakta
Saksıda çiçek gibi

Kurşun hedefine kilitli
Gözler gibi vurduğu yerde
Tükenmişliğin resmi
'Bir varmış bir yokmuş'
Çalar ömrün nihayet zili