Satranç Şiiri - Cevat Çeştepe

yağmalanmamış yer küre parçası bulalım.
satranç tahtamızı ortasına koyalım.
beyazlar bizim olsun
siyahları kimselere vermeyelim,
onları da beyaza boyayalım.

önce piyonlarımızın denetimini yapalım.
yakalarına en tazesinden
birer karanfil takalım.
yanaklarından öpelim, yanaklarından öpelim.
bir çocuk geçsin koşarak önümüzden,
aniden.
dudaklarında bir şarkı mırıldansın.
“ben bahar dallarını çok seviyorum.
her baharı ben, bahar dallarını
görmek için bekliyorum.”

geçelim tahtamızın kenarından dolaşarak
iki kalemizin iki yakasını tutalım.
burçlarına tırmanalım.
önce bakalım,
duvarlarına asılmış mı asma yaprakları.
bir çocuk geçsin koşarak önümüzden
dudaklarında bir masalın ilk satırı.
“ben uçan kuşların kanatlarına,
beyaz çizgiler çiziyorum,
gökyüzünde kaybolsunlar
istemiyorum.”

ve binsin savaş rüzgarları artık atlarına
alalım fillerimizi de arkamıza.
sen geç otur vezir karesine
ben de kurulayım artık kendi yerime.
bir çocuk geçsin koşarak önümüzden,
bu kez bir pankart ellerinde
“böyle yaşasın bütün savaşları çocuklar”