Satır Satır Titriyorum Saklımda Sana

## font face='Monotype Corsiva' size='4' color='#FF66CC'

Kelebeğim,
zamanla barışamadım
bu yüreğe,
bu eve sığmıyor sevdam
üşüyorum yangınının ortasında
satır satır titriyorum saklımda Sana…
her gün
usulca uzanırım karanlık sokaklarına denizlerin
uykular dökülür kirpiklerimin susuz diplerinden
ceplerimde kaybolur ellerim yetim yürekler gibi
gece rüyalarımda yakalanır umutlarım tek tek
tıkılır ite kaka dilimin mâhzenlerine
yalancı güneşlerde yanar alev alev sabır tanelerim
direncime öpüşen dalgaların ıslaklığı bulaşır
acılı,
sancılı,
kıvrım kıvrım düşer ayaklarıma hüznümün yaşları
sokaktan geçen genç kızda yankı bulur sesin
annesinin peşine takılan çocuğun ağlayışındadır özlemim Sana
öğretmenin kız öğrencisine seslenişinde geçer ismin
ürperirim.
düştüğünde,
tökezlediğinde çıkardığın “ahhhh” tadır kalbimin sızısı
yanıyorum
çekilesi gibi değil bu sevda
yağmurun sesine bak
bir yürek atımı kadar bile durmuyor gökyüzümde
soğutmaktan ne kadar uzak yangınımı

gel…
artık dön…
vakit zamanı vurduğunda tam ayrılık noktasından
çık gel…
karanlıkları delen şafak gibi gel
gelişinle ortadan ikiye kırılırken yokluğun
sevimcim takla atar gözlerimin deltasında
çok görme gelişlerini bu sonbahar artığı gönüle
gel…
her şeye rağmen
çık
gel…
zamanla barışamadım bir türlü,
bu kalbe,
bu şehre sığmıyor sevdam
üşüyorum alevinin tam ortasında
satır satır titriyorum saklımda Sana…

insan sevdiğine böyle mi yapar..?