Kimsesizliğin kıyısına demir attık bir kere
Kentin çığlıkları günümüzü tırmalıyor
Heva mezarlığında duygularımız düşlere yatmış
Sevdalar yeşeriyor kırılan hayallerimizin yamacında
Sular tasını tabağını sürüklüyor ,etraf alabildiğine kırgın
Gelincikler başıboş ,kuşların göçe mecali kalmamış
Türküler yanıyor dudak kıvrımlarımızda
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta