yolculuğa çalıyor saat/ ben ve tütün
durdu şadırvandaki su- kurudu büsbütün.
hep bilerek dokunurdum zamanın nabzına
ağlardı ıssızlık/ duymazdım
çaresiz saklanırdı şiir koltuk altıma
korkusu öyle ağırdı ki aman be anam
iter istemez delik bir sandal yola çıkardı
tadını çoktan yitirmiş söylem kalıplarımdan
sözü kaleme kendimi boşluğa koyduğum
bütün o yıllarda
kanayan ve kapanamayan tüm yaralarıma inat
en çok ta burnumun direğiydi dolunayda sızlayan
karanlığın sabrı delip de şah damara saplandığı an
bir kuşluk vakti belki de ikindi yoksa Şiraz mıydı?
hatırlamıyorum
elimden tutan olsaydı düşerdim / ama ayaktayım.
geceyi ayartan dürtü ve gafletin üstünden kayan örtü
meğer basit bir emri vaki değilmiş şairlik
sekiz okla doldu sadak/ yaydan çıkıp
hedefe saplanacak elzem bir okçuluk hali bu
sahibinden satılıktır Taç Mahâl
Mine Özdemirtaş
Kayıt Tarihi : 3.4.2018 00:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!