Şaştım Ben Şiiri - Mehmet Yücel

Ak ile karayı ayırmak gerek.
Karanın ak oluşuna şaştım ben.
Bir insan kuyuya düşmez bilerek.
Derinlere dalışına şaştım ben.

Adalet diyince bahane eyler.
Kan emenin adı ağalar beyler.
Garip yanık yanık bir türkü söyler.
Yaşamaktan yılışına şaştım ben.

Efkar satıyorlar stoklar dolu.
Hayallere mahkum bir anadolu.
Zamanında açan açmış bu yolu.
Bizi esir alışına şaştım ben.

Yoldaş dedim pişman oldum yollarda.
Teselli var açılan tüm fallarda.
Yalan söyler,sahtekarlık ard arda.
Namazları kılışına şaştım ben.

Edirne'den Ardahan'a gel dedim.
Kimi gürken kimi yerler kel dedim.
Teraziyi ayarlayan el dedim.
Bir tarafta kalışına şaştım ben

Sakalı var,sarığı var,fesi var.
Eski şekil bunun başka nesi var.
Kimi suskun kiminin gür sesi var.
Bir biriyle yarışına şaştım ben.

Çatlak-sağlam manzaralı poz verir.
Hak edene hakkından çok az verir.
Bir el gelir aklı alır gaz verir.
Duvarlara vuruşuna şaştım ben.

Yücel çeker devran çeker kopası.
Kural yoksa sorun onun sopası.
Bir bilseydim oyun kimin çabası.
Zincirleri kırışına şaştım ben.