Şaşkınlar sokağı Şiiri - Faris Özyıldırım

Sırtladığım heybede cehennem taşıyorken
Seni anlatmaktayım şaşkınlar sokağında
Revamı gòzlerinde cenneti yaşıyorken
Yalnız yaşamaktayım şaşkınlar sokağında

Soyunmuş sırlarım ar etmekten çok uzağım
Niyetim bir maraldı bom boş kaldı tuzağım
Unut bitsin artık ben sana çoktan yasağım
Ahraz dolanmaktayım şaşkınlar sokağında

Bilmiyorum nerdesin çok mu uzak orası
Bilinmez şehrin soğuk bir sokağı burası
Taşları sitem kokar iki günden sonrası
Sessizce donmaktayım şaşkınlar sokağında

Mutluluk sözde kalır sadece dilek ile
Konuşuyorum bazen göğümde melek ile
Ömür değirmemine kırık bir elek ile
Hayal taşımaktayım şaşkınlar sokağında

Bazen Melankolik hal bazen de şaşıyorum
Vara yol alıyorum hiçe ulaşıyorum
Öyle keyfimce acının hasını yaşıyorum
Yara kaşımaktayım şaşkınlar sokağında