Şaşkın Şiiri - İsmail Nerimanoğlu

Kısa yol hikâyesidir bizimkisi
Kırıkları olmasa gönlün
Ağırlığında yükün
Odunları oda taşırken
Eğrisine tamah niye

Yük ağır
Gönül darası
Galleyi doğrulturken
Aldırmak gerek kırıklarını

Yol uzun ise
Patikası sahi nerede

Ufukta kaybolan bakışlara
El sallayan ümitleri olmasa
İnsanın
Bir demlik çayın deminde
Boğulası geliyor
Hayallerinin

Denizin sesine karışan
Kokusu
Işığa uçuşan martı sesleri
Çalarken Rabbinin kapısını
Yabancı gibi
Bekleme gir içeri

İnsanda içeride olan kapı kolu gönlün
Allah kapısının değil kolunu
Kapısını ardına kadar açmış
Gönlünün

Gâfil gezme şaşkın
Han sarhoş
Sen ayyaş
Nüzul sırasına göre değil
Fatiha'dan başla hayatı okumaya