Şaşkın Kavat Şiiri - Veysel Şimşek

Akşam parkta otururken,
Hatırı kalpte gururken,
Bir anda durup dururken,
Çattı bana şaşkın kavat.

Önceden başkaydı yeri,
Ne imiş çıkmış şekeri,
Adam sandım sahtekeri,
Çattı bana şaşkın kavat.

Kudurgun it gibi döner,
Böylelerde çoktur hüner,
Yalancı atına biner,
Çattı bana şaşkın kavat.

Herkes ağa herkes beydi,
Bir anda bu nasıl şeydi,
Anlamadım sebebi neydi,
Çattı bana şaşkın kavat.

Yalancının sırtını ovar,
Aramıza ördüm engel duvar,
Beni benim kapımdan kovar,
Çattı bana şaşkın kavat.

Yalancıya boyun eğer,
Bundan sonra vermem değer,
Adam değilmiş meğer,
Çattı bana şaşkın kavat.

Kıraç dağın azgın kurdu,
Leş peşinde koştu durdu,
Beni ta kalbimden vurdu,
Çattı bana şaşkın kavat.

İt ürür misali tabir,
Nedir bu kin ne bu kibir,
Sabır hey Allah'ım sabır,
Çattı bana şaşkın kavat.

İyilik yaparsan nanköre,
İnkâr eder baş koyar şere,
Olmaz böyle durduk yere,
Çattı bana şaşkın kavat.

Gerçek yanar döner üçü,
Görmez olaydım üç piçi,
Yıl 2018 haziranın on üçü,
Çattı bana şaşkın kavat.

Veysel derki bitti daha,
Bende zannettimki şaka,
Havale ettim Allah'a
Çattı bana şaşkın kavat.