Şaşkın Fare Şiiri - Tamer Arabacı

Kapandaki peyniri gördü şaşkın fare
Baktı aşk ile hissetti nefsinin derinliklerinde.
Yavaşça yürüdü yürüdü, bilinmeyene.
Bir sağına baktı bir soluna. Görmedi karanlığı
Aklında peynir sadece, şaşkın işte…
Bilmem kaç aylık ömür kurban olacaktı düşlerine.
Bilmedi… Bilemedi… Bilemezdi…
Açtı. Yaşamak için muhtaçtı. Zavallı fare.
Kokusunu aldı önce, hızlandı.
Eşiğinde kapanın durdu. Peynire baktı.
Büyülenmişçesine, odaklandı.
Gerildi önce, sonra son hamlesini yaptı.
Ve ŞAK…
Şaşkın fare…
Peynir kim! sen kim!
O sadece bir vesile
Son verilecek nefesine…
Çırpınıp can verirken anladı
Ama ne çare!
Sevmenin bedelini
Canıyla ödeyecekti şaşkın fare.

05.09.2016