Şaşkın Şiiri - Füsun Sayan

Kemanlar çalıyor mevsim yaz gibi
Yüreğim yanıyor suyum naz gibi
Gözlerim ağlıyor deniz az gibi
Ciğerim kanıyor yorgunuyum aşkın
Ben yokluk denizinde dümensiz şaşkın

Kader silahıyla vurdun kalbimi
Hasret rüzgarıyla yıktın hanemi
Kimseler gelipte sormaz halimi
Nefretim çağlıyor, vurgunuyum aşkın
Ben felek sillesinde,çaresiz şaşkın

Sabırla büyüyen bir çocuktum ben
Bir ağaçtım ben de yaşken eğilen
Yıldızındım gece,sönmek bilmeyen
Sözlerim çağlıyor,suskunuyum aşkın
Ben gönül kafesinde sehersiz şaşkın

Aşkın şarabından içtim bir kere
Günah çukuruna düştüm bir kere
Seni kendime yar seçtim bir kere
Kaderim bağlıyor,durgunuyum aşkın
Ben ömür sahnesinde başrolüm şaşkın

Börtüler böcekler ağlasın bana
Toprak ana yeşil bağlasın bana
Aşka aşık gönül çağlasın bana
Servetim dağlıyor,sorgunuyum aşkın
Ben ahret kapısında sualsiz şaşkın.