Ey İnsan!
Durup biraz düşünsen
Bu dünyanın sana tapulu olmadığına bir ersen
Çiçeğe, böceğe bu kadar hoyrat olmasan
Şu kibrini biraz kıssan
Son versen şu savaşlara, attığın bombalara
Yaktığın ormanlara, yıktığın dağlara
Bak bir kirlettiğin deryalara
Artık imdat çığlığı atıyor bu gezegen anla!
Sen aklınla övünüyorsun ama
Aslında kurşun sıkıyorsun ayağına
Oysa bu kadar tüketmesen
Hani bu kadar da üremesen
Bitmiyor hırsın, ihtirasın neden
Üstü var da altı yok mu sanıyorsun
Sonunda nereye gideceksin biliyorsun
Sen bu yolda aymazlıkla devam ediyorsun
Aslında sen kendini bile sevmiyorsun
Yenemiyor egosunu o çok bilmiş aklın
Oysa yok ediyorsun dünyayı arşın arşın
Bak sonra çocukların kalacak şaşkın
Var mı buna hiç hakkın
Mecbur musun olmaya bu kadar taşkın
Belki bugüne kadar geldin ama
Yok olacaksın böyle gidersen be şaşkın…
Gürkan AYDIN
Kayıt Tarihi : 28.8.2017 00:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!