Şaşırmayın Şiiri - Kasım Kobakçı

Şaşırmayın, hele ki işleriniz kötüye giderse,
Yoksulluk denen yarayı iyileştirmeye bakın,
İzle sadece hayatın taşlı yolunda düşüşünü,
Başlar bütün arkadaşlarınız sizden kaçmaya.

Kapılırsın arzulara, olursun güneşe zalim,
Kül olursunuz, içiniz yanar,
Ne çocukların, ne arkadaşların, hatta yarin bile,
Başlar yavaş yavaş senden açılmaya.

Kaybolur kötü günde çok sevenlerin,
Varlıklı günlerinde her gün eleştirenler,
Seni pazarda, sokakta görenler,
Başlar selam vermeden geçmeye.

Umursamaz kimse seni, ya da nasılsın diye sormaz,
Gülümsesen bile yüzüne bakan da olmaz,
Lanetlenirsin bulunduğun her yerde,
Başlar herkes seni tuhaf biri olarak seçmeye.

Değer vermezler de kalbinin memnuniyetine,
Yok eder insanlığını acı yokluk,
Yoksa bu zamanda para,
Başlar bu koca dünya üzerine çökmeye.