Kuruyan pınarım bir daha akmaz
Sönmeyen ateşe düşürdü beni
Âşık aşkı ile savaştan bıkmaz
Kendi potasında pişirdi beni.
Bakışı azapmış canıma yetti
Yoluna bir ömür harcadım gitti
Yazımı kışımı belirsiz etti
Dört mevsim içinde şaşırdı beni.
Kirpiğinin oku sinemi buldu
Dallarım kurudu yaprağım soldu
Gözümün yaşıyla barajlar doldu
Bentlerimi yıkıp taşırdı beni.
Eremedim tuzağına fendine
Çalmadı davullar dengi dengine
Yaban eli yurt edindim kendime
Gurbetten gurbete aşırdı beni.
Mehmet Ali’m uzak kaldım yurdumdan
İnim inim inilerim derdimden
Ağzı olan kem söyledi ardımdan
Dikenli dillere düşürdü beni.
M.ALİ AKÇINAR
Mehmet Ali AkçınarKayıt Tarihi : 11.5.2011 17:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!