Sarsıldı Zemin Şiiri - Kasım Kobakçı

Sarsıldı zemin,
Üzerlerine yıkandı,
Aileler kayboldu.

Yoksulluğumuzdan,
Yalnızlığımıza yazık,
Toprak evlerimizden,
Kader bizi birbirimizden ayırdı.

Ölüm meleği fazla mesai yaptı,
Aileler ölümün gölgesinde.
Yüzyıllardır deprem hastalığı bizden yana,
Tarihten ders almadılar, dediler ki,
Fakirliği bilmeyen ustalar.

Çocuklarımızı birer birer toprağa verdik,
Anneler susmadı, keder bitmedi,
Yaşamayan bilmez bu acı bin beter,
Asırlardır aynı dert, yeter artık.

Sarsıldı zemin,
Üzerlerine yıkandı,
Aileler kayboldu.

Yaşamak için bir sebep yok,
Hiç umut kalmadı,
Daha fazla hayaller kaybolmadı,
Genç fidanlar.

El değmemiş aşk,
Deprem belası üzerimizde,
Sonra akbabalar gibi üşüştüler,
Öğreten ustalar.