Sarrm/aşık Şiiri - Lokman Daştan

İki kere kırılmış,ışıklar gökkuşağında,
Renkler pek bir dolaşmış,birbirinden seçilmiyor.
Her dalda bin yaprak var, gönlümün sarmaşığında,
Kök gövdeye karışmış, meyvelere geçilmiyor.

Hayallere saklanmış, adın gizli bir heyula,
Hayaletler dolanmış,etrafına sıra sıra,
Yeri kan sıcağında, içimde karanlık oda,
Taş duvarla örülmüş,asılmış sarmaşığa.

Katran rengi diyarda,siman ruhumun gayyası,
Kaybolmuş diplerinde,aşkımın arı, hayası.
Yükseliyor dilinden,yandıkça yiğit narası,
Aşkın bu sarmaşığın, zaptedilmez eşkıyası...

Bir taraf ateş rengi, öbür tarafı yemyeşil,
Sabah beyaz çiçekler, akşama kararır sefil.
Yanar döner akşamlar, gündüzleri aydın değil,
Her karışta on kıvrım, sarmaşık bir tuhaf şekil...

Acı sözler dolaşır, baykuş diliyle dallarda,
Bir laneti anlatır, Şeytan ıslığı rüzgarda,
Siyah kelebek konmuş, sarmaşığa baharda,
Sihir, büyü, efsunlar,inmiş köklere art arda.

Yapraklara yazılmış, kederden binlerce cümle,
Hece hece işlenmiş, dertlerin altın simle,
Yükünden iki büklüm, duruyor kocaman gövde,
Bu haliyle sarmaşık,hüzünlerden bir abide...