Güneş’in karşıki tepeden batmasının hemen ardından, kızaran bulutları delip geçerek körfezin sularına düşen, o günlük yeryüzüne veda eden güneşin ışığı/ışınları ile, tam o ânda, bu vedanın tam karşısında kızıl bir topun öteki karşı tepelerden sanki terk edilmiş ama başı dik bir sevgilinin edasıyla, gururuyla yükselen ayın/dolunayın ışığının/ışınlarının birleştiği mor sularda yüzerken, aklınıza getirmezsiniz ama, ardınızda, karada beton çayırlıklar yadsınamaz bir gerçek, bir çirkinlik olarak durmaktadır; ne yazık ki, ne ayıp ki…
*
Konu açıldığında, Herodot’un izinden giderek –”Dünyanın en güzel gökyüzü (yıldızlar) Kalkan’dan izlenir” dediği rivayet edilir–, ben de “Dünyanın en güzel mehtabının Saros Körfezi’nden izlendiği”ni sık sık yinelerdim.
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta