Yedi büklüm, susmus duygular
Hasretlerde çalkalanır özlemler
Diller suskun, gözler ağlamaklı
Konuşmaz ki benimle kelimeler
Oturup da dalarım, buruk buruk.
Felek vurdu sillesini gurbet elde
Dostlar da bir bir düşman oldu
Varım-yoğum sevgi, geri tepildi
Anlamlarını yitirdi gülücüklerim
Hoş sohbetler yapılmıyor artık.
İçtiğim her kadeh bir zehir gibi
Yakar acı acı bogazımı, içimi
Işıklar sönük bir bir, mahallenin
Nereden çıktı ki bu hey-heyler
Anlamsız şamar yüzüme patlar.
Nerde daldan budaktan koruyan
Saçlarımı okşayıp beni sevenler
Atıldı benliğim bir çöp yığını gibi
Kimi bayram etti, kimi vesselam
Ermedi velakin kimseler huzura.
Kayıt Tarihi : 24.7.2013 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!