Sarmaşıklar Şiiri - Şimşek Acar

biz birbirimize sarılarak büyüdük
sarmaşıklar gibi
güneşle başlardık güne
güneşle biterdi
sabah fırın yolunda buluşur
güneşi sektirir dik ayaklarımızda
sokak çeşmesinde sulardık
dost gönülleri
az sonra şenlenecek ti mahallenin
kara oğlanlarla tepeleri
mercedesler bükülen telden
kamyonlar pancardan trenden düşen
korku bilmezdik
bizim hikayelerimizde gulyabani yoktu
babalarımız vardı korunun adı saygı
mezarlıklarda oynardık korkmadan
onlar göçüp gitmişti hakka
dua beklerlerdi bizi beklerken
kaderler ortaktı bizim paylaşırdık
iyi kötü demeden
tepemizde geçen tayyarelere
görür belki diye el sallardık
pantolonlar İspanyol paça
ayakkabılar kara lastik cızlavet
yağmur beklerdi gözlerimiz
yağmur salyangoz oda top demek
çuvallara doldurur koşardık
önce menteşoğlunun kulübeye
sonra nefes nefese topçu uysallara
kral top kimin koltuğundaysa
takımlar kardeşler topluluğu
abiler hakem olurdu maçlarda
sarmaşıklar gibiydik hep
birbirimize sarılarak büyüdük
18-02-17 şa.