Hanımeli bahar gelince açar bir sarı, bir beyaz
Durmadan gece ve gündüz vurur yapraklarına ayaz
Sevdiği Sarmaşığı ister durur yanar alaz, alaz
Aklı Sarmaşık da bir onsuz yapamaz, onu unutamaz
Oysa Sarmaşık aşıktır içten içe meçhul çiçeğe
Hanımeli aşkını söyler sevdiğine, gökyüzüne
Çaresiz aşkın pençesine düşmüş ne yapsın, neyleye
Her geçen gün biraz daha erir, solar kendi içinde
Onun adı Sarm(aşık) , meçhul çiçeğe daha çok aşık
Hanımeli ömrünce sevip sevilmemeye alışık
Hanımeli görmez, bilmez başkasını aklı karışık
Her gün sever yine de Sarmaşığı aşkıyla barışık
Her çiçek Sarmaşığın kendisini sarmasını ister
Hanımeli onun bir yaprağına dokunmayı seçer
Sarmaşık; güneşi, suyu, toprağı yalnız onu bekler
Sarmaşığın sevdiğine kavuşması için duâ eder.
(Sarmaşık; yüreğimde sevgin, sen yüreğinde ki sevginle kal....)
Tülay SustamKayıt Tarihi : 16.9.2004 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama şarmaşık derin bür ilgi duyar. Çünkü kadın erkekten alınarak yaratılmştır,kadının ana vatanı erkekdir.
Nerden hatırınıza gelmişse çok güzel olmuş. selamlar ...
yoksa sevdayla
saklambaç oynamak mı ?
Sevdaya, sevdalanansın sen Tülay,
sevdan arttıkça
ulaşılmazlığa yanaşırsın....
Yanaştıkça yanarsın, kanarsın;
şiirlerde, sözcüklerde dolanırsın....
Yazarsın, yazarsın
yazdıkça doymazsın...
Çaresizlikle kıvarnırken
bir başka sevdada duraklarsın,
işte o zaman başlar geri düşünceler,
acabalar, nedenler, niçinler...
Yazdıkça yazasım geldi :))))))
durayım yaaaa :))))
Yüreğini öpüyorum tüllenmiş Ay'ım
, başarılı bir şiir...
sıkı sıkı tutunsun duvara sarmaşık...sakın bırakma kendini boşluğa
sevgiler
TÜM YORUMLAR (17)