Sarmaşık Gülleri Şiiri - Özdemir Koca

Dünyaya bir sarmaşık diktim elli senedir,
Gökyüzüne dayandı şimdi titrek kollarım,
Bir açık arıyorum tırmanıp da çıkmaya...
Biraz daha büyüsün Dünyadan ayrılayım.

Taşlı dikenli bazen susuz bu dağlar, ovalar,
Ne zaman yükselecek sarmaşıklı dallarım,
Yaz da kavrulmasa, Kış da donmasa, kurumasa,
Biraz daha büyüsün Dünyadan ayrılayım.

Bilemem belki de yalnız büyüyemez ki,
Yemeği yok suyu yok göverip büyümez ki,
Bir başını sokacak güvenecek yuvası yok...
Biraz daha büyüsün Dünyadan ayrılayım.

Önce uzanıp Ay'a bir bağ, bahçe dikeyim.
Sonra Mars'a varıp yağmuru bekleyeyim,
Venüs kadar sıcak bir Bahar olsun gönlümde,
Biraz daha büyüsün Dünyadan ayrılayım.