Sarı Papatyam Şiiri - Özdemir Koca

En iyi sevmek susmakmış meğer,
Ve en iyi aşkı anlatan yaşlı gözler,
Bir arşın kadar uzak olmak yada...
Bir kalbe sığdırılan bütün dertler.

Var mı bilinmez sevmekten ötesi,
Allah arşı yarattı denizler üstünde,
Sonra sevmeyi yarattı deniz dibinde,
Sevmek için doğdu bütün kederler.

Boğulmakta sevmenin kardeşidir,
Boğaza düğümlenirmiş iyi sevgiler.
Denizin dibinde su boğar insanı,
Sevgilinin yanında boğulur sözler.

Sen yine yoksun kalleş şehir sen,
Ayırmadın mı ellerimizi birbirinden,
Koparmadın mı yüreğimizde zinciri,
Getirmedin mi bize gurbet gecelerini.

Sen hiç yalnız kaldın mı kalabalıkta,
Nereden bileceksin ayrılık ne demek,
Sen hiç sığındın mı Çınar altında,
Bekledin mi gelmeyecek sevgiliyi.

Şu Parkta yalan oldu bizim sevgimize,
Nasıl inkardalar akan bütün çeşmeler,
Ve sen yoksun yanımda Papatyam,
Ondan firarda gönlümdeki neşeler.

Olsun gel birgün yolun düşerse bana,
Beklerim evimde sabaha kadar,
Bulamazsın evin yolunu gelirim,
Getiririm gaz dolu camlı Lambamla.

Unutma beni yeter ki bir başıma,
Köhne karanlık odalarda bırakma,
Tut elimden gideriz istersen buradan,
Yolumuz gider uzak bir Bahara,
Ah! Sarı Papatya

02.08.2024