Sarmaşığın Sevdası(!) Şiiri - Cihat Şahin

Örnek(!) yeni aşklara; sarmaşığın sevdası(!)
Şimdi gayet popüler(!) sırnaşın sevgisi(!)
Sarmaşıkça(!) severse; çok tutarlar(!) o, nası(!)
Yönlendirir o, yöne; çok aşığı kör hissi.

Aşk, ışk demek lügatte; sarılmaktır meali!
Bunu yapan aleni; sarmaşıktır herhalde?
Muhatabı boğarak, eder âşık teali(!)
Böylelikle ayakta(!) kalır seven(!) bir halde.

Yüz vermezse maşuku, seven(!) olur sırnaşık
Yoksa avı(!) kapacak, ondan başka avcılar(!)
Maşukuna bu tarzda, kavuşuyor çok âşık(!)
Bu apaçık tacizken, göz yumuyor(!) savcılar.

Sarmaşığın sevdası(!) bir ağaca sarılmak(!)
O, hep bunu yapıyor, ama kimse kızmıyor(!)
Ölse bile şecere(!) olmamalı darılmak(!)
Onu boğan aşığı(!) mezarını kazmıyor.

Sevda başka bir şeydir, aşk denilen şey başka!
Kara olan sevdalar, helak saklar özünde!
Sevda sanıp düşersen, en belalı bir aşka;
Peşin ceza görürsün; arif isen yüzünde!

Sevdaları ak olmak; nurlu gönle mahsustur!
Öylelerin yüzleri; dünya, ukba ak olur.
Bu çoklara giz olan, ledünni bir husustur!
Hakka gönül verenin, özü, sözü pak olur.

Acizlerden yar olmaz, aciz olan kullara!
Fani ise bir kişi, fanilerle ne işi?
Düşer ise şu gönlüm; Böyle çıkmaz yollara!
Baki olan Kadir Rab, tashih et sen gidişi!

Cihat ŞAHİN
06.08.2010-İZMİR