sarmaşık düşler tırmanıyor içime;
sana bilenen bıçaklar gibi,
katili meçhul bir gölün yansıması gibi,
kıyıya vurmuş gökyüzü kırıntıları gibi,
koşar adım bulutlar gibi..
sen inadına beni anıyorsun,
inadına öpüyorsun onları, arsızca..
ve bir kış günü sakinliğiyle,
odalarında çiçekler ölen otellere benzeşiyoruz her kalp atışında.
ben arafta gülümsüyorum,
sen sarmaşıkların yanıbaşında..
Kayıt Tarihi : 30.5.2012 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
odalarında çiçekler ölen otellere benzeşiyoruz her kalp atışında.
Çok şık bir söyleyiş,kutluyorum sayın şair,saygılarımla.
Yaşam ve ölüm ikilemi...
Bu iyiydi işte.
TÜM YORUMLAR (4)