Şarlotan Şiiri - Ali Çelik 3

Rüzgarların önünde, savrulan bir dikensin
Geçtiğin her bir yere, kötülüğü ekensin
Senin yok hiç bir gücün, hep muhtaçsın rüzgara
Girersin kırk şekile, o kadar değişgensin

Şahsiyetin yok senin, başkasına kölesin
Fırsat bulsan ülkemi, kırk parçaya bölersin
Vatanın her parçası ,kanımızla yoğruldu
Bu vatanı hainlere, yedirmeyiz bilesin

Vicdanın ve yüreğin, belli olmuş kapkara
Her millete gidişte, yersin ondan papara
Her çıkışın göstermelik, samimiyetten uzak
Hiçbir zaman utanmazsın, hep olursun maskara

Nasıl olur bu kadar, insanların yüzsüzü
Temsilde üstüne yok, en büyük görgüsüzü
Söylediğin her sözü, hemen geri alırsın
Belli ki tüm sözlerin, sözlerin hükümsüzü

Sana şaşmam aslında, avanene şaşarım
Sabırımı zorlama, bil ki ben de taşarım
Yalan ve düzenbazlık, bu kadar revaçta mı
Midem artık götürmez, tiksinirim kusarım

Bu kumaş ait değil, yüce Türk milletine
Yakalanmış yalanın, onulmaz illetine
Gelişi normal değil, fırıldaklık var belli
Kaçak giriş yapmıştır, bir bakın biletine