içimizde boğduk zamanı,anlamsız ve bir o kadar değersiz uğraşların kurbanı olduk.kalmadı bizden bir tat; yeni açan güne,çiçeklere,böceklere,bahara! yeniden yaşamanın bir yolu yok,giden gelmiyor,harab etmekten başka yüreğimizi,ne kaldı şimdi elde avuçta! biliyoruz gün gibi,bir çok sancılar geziniyor ruhumuzda,bedenimizde.tarifi yok dile gelsede duvarlar,parmaklıklar,ışıklar neyi anlatır ki! derinliklere gömdük acımasızca...hangi kuyuda,hangi ipi salmalı,çıkarmalı o günahsız saf halimizi ve yine biliyoruz,hangi günahın bedeli olduğunu bu yaşadıklarımızın.kendimizi kandırmaya devam edelim....kaçırdık! bütün güzellikler gibi yaşamın rengini.bir büyücü getirin yeniden inşa etsin yada yeniden yazılsın yazımız,söyle! silinmez olan yazıdan olsun!
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta