Binerdin arabanın,sen en ön koltuğuna
Kimselere vermezdin,yarim oturduğunda
Arada azarlardın,yapmayın ha bir daha
Çocuklar oturmasın,sakın ben olduğumda
Ne kadarda özlerdin,beni durmaz beslerdin
Yolculuğa çıkarken,gözlüğümü silerdin
İçim birden dalınca,uykumu açmak için
O güzelim sesinle,şarkıları söylerdin
Bahattin Tonbul
23.5.2009
Kayıt Tarihi : 25.5.2009 02:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Arabaya binince eşim en koltukta hep yanımda olmayı isterdi arkakısımı sevmezdi..sinirlemirdi....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!