Şarkılar Dostumdur Benim Şiiri - Gürkan ...

Yağmurlu bir İstanbul gününde,
Islak gözlerimle yazıyorum bu şiiri
Kırdığın kalbimin sancısına,
Ağlayan İstanbul'un şerefine,
Çın çınlatıyorum elimdeki kadehleri.

Dün gece gibi doğrusu her gece gibi,
Karaladığım bir kaç parça satırda,
Uçup giden hayallerimde,
Sarhoş bedenimde yarım yamalak hatırımda,
Aklımda ne kaldıysa karalıyorum işte.

Meyhanedeki amca akranım oldu şimdi,
'Neden saçların beyazlamış arkadaş' diyorum.
'Mehtaplı gecelerde' 'Şarkılara Sordum' ondan diyor.
Şarkılar hem dost hem düşmanmış biliyorum şimdi.

'Bir ihtimal daha var' diyor sarhoş gözlerle,
'Rüyalarım olmasa imkansız' demek geliyor içimden.
Birde meyhanenin o mey kokan havasında,
'Seni ben ellerin olsun diye mi sevdim' çalmıyor mu?
Ah diyorum 'Ah bu şarkıların gözü kör olsun.'

Karanlık sokaklarda evime doğru giderken,
Ansızın 'Gözlerin doğuyor gecelerime',
Belki de bu kafayla o yüzden evin yolunu buluyorum,
Yağmur sonrası taşan kanalizasyonun su sesiyle,
'İstanbul Sokaklarını' mırıldanıyorum bende.

Hep unutuyorum sonuncu kadeh kaçıncıydı,
'Kaç kadeh kırıldı sarhoş gönlümde' soruyorum.
'Senede bir gün' abartıyorum sevmeyi,
Suçluyorum sevileni seveni,
Ama yine de sonunda diyorum ki,
'Bulamazsın benim gibi seveni.'

'Akşam olur gizli gizli ağlarım' ben,
'Kahır mektubu' gibi uzunca sözler karalarım.
'Elbet bir gün bulaşacağız' deyip,
'Gidiyorum elveda' şarkısını mırıldanırım.
'Şimdi uzaklardasın' deyip hüzünle dolarım.

'Akşam oldu hüzünlendim ben yine' biliyor musun?
'Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar' anlıyor beni.
'Dost bildiklerim' sakın uğramasın mezarıma,
'Baharı bekleyen kumrular gibi' ölümü bekliyorum şimdi.

'İşte bu bizim hikayemiz' beni şair yaptı,
'itirazım var' hayata, sevgiye, yaşananlara.
Ben ne yaptımsa bir türlü 'Yaranamadım',
Bir gün belki beni anlarsın 'Kapın her çalındıkça',

Gecemin sonunda 'Sabahçı Kahvesi' son durağım,
Yine gecemin karanlığı aydınlığa saklandı.
Sonunda anlamak acı gelse de,
'Bir gönül sayfası daha kapandı.'