Soluğunu duydu mevsimler gökyüzünün ötesinden vasıtasız
Sessizliğini duydu resimler ahşapların gölgesinden, resim üstleri boyasız
Silsilelerini duydu şiirler müsveddelerin lekesinden,şiir kelimeleri imgesiz
Sorularını duydu bahçeler,çiçeklerinin renginden,bahçenin sümbülleri neşesiz
Sevgini duydu sokaklar,çocuk gülüşlerinden,çocukların sesleri telaşsız
Nefretini duydu solgun nehirler,yaprakların düşüşünden,yaprak hışırtıları ıssız
Nergisleri gördü suskun zambaklar,şehirlerin hengâmesinden,zambak tarhları nefessiz
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta