Kocaman kahve gözleri vardı,
Olduğundanda büyük kulakları,
Ya öyle mahsun mahsun bakması...
Masum,ürkek ve kırılgandı,
Dokunsam sürünüp hırlayacaktı,
Ya kollarımda yatıpta uyuması...
Anne babasının biricik haylazıydı,
Evin küçük minyatür tarzanıydı,
Ya kendini ev halkına köşe bucak aratması...
Şimdi yaşananlar mazide kaldı,
Mutlu günlerin yerini hüzün aldı,
Ya gidişiyle yürekleri yakması...
(15.10.2007)
Zehra GayeKayıt Tarihi : 19.2.2007 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Teyzem ile eniştemin,kısa bir süre önce lösemi nedeniyle aramızdan ayrılan kedileri,neşe ve huzur odakları,Sarım'ın anısına...
TÜM YORUMLAR (1)