Ben ki sevda yolunun, o en yürünmezinde,
Ayaklarımla değil, kalbimle yürümüşüm,
Yürümek de denmez ya, yorgun adımlarımı,
Karşılıksız bir aşkın, ardınca sürümüşüm.
Yüz yıl yanarım eğer, yanmayı öğrendimse,
Diyen o şair gibi, razıyım ben de ey yâr,
Gülmesini unutan, gözlerin gülecekse,
Razıyım benim olsun, bütün yürünmez yollar.
Bilsem ki bir ümidi, bin edip yürüdüğüm,
O yol ki en sonunda, varacak mezarlığa,
Bilsem ki senin için, mutluluktur öldüğüm,
Derim ki al azrail, gerek yok pazarlığa.
Söyle canımdan öte, candan aziz tuttuğum,
Sevgili söyle bir gün, beni düşünürmüsün,
Gelsem bir seher vakti, ansızın düşlerine,
Bin yıllık hasretimle, sarılsam üşürmüsün.
(22.12.1992)
Serdar ÖncülKayıt Tarihi : 20.9.2003 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
fakat bu guclu kalem soru eklerini neden ayri yazmamis?
tebrikler!
kelimelerim duyduğum hazıma yetersiz kalacak
ne mutlu size
tarih hayran kalacak eserinize
TÜM YORUMLAR (7)