SARILMAK
Bu sabah erken çıkalım evden
İnsanlara bakalım sokaklarda
Ağlayan birini görürsek eğer
Ellerimi sıkı tut-sarıl bana
Düşkün biridir belki sokak ortasında
Ya da yaralı bir canlı yol kıyısında
Belki bir evsiz üşüyordur ceketsiz
Ellerini sıkı tut-gidip sarılalım onlara
Ya da bir çocuk görürüz
Yalın ayak sokak ortasında
Bırak ellerimi bir tanem
Şimdi git-ve sarıl ona
Bir yobaza rastlarsak
Her hangi bir saçak altında
Ellerimi sakın bırakma
Korkarım-sarıl bana.
DEDE İRFAN ÇELİK
Kayıt Tarihi : 28.10.2015 00:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dede İrfan Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/28/sarilmak-19.jpg)
bu günlerde güzel hatırlatma olmuş,
insanlık ölmesin der gibi,
yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (20)