Sarılırdık Yokluğumuza Aşkla

Ölgün ve yıkık duvarlarımın ardından
Öfkemin sarsıntısıyla geçer iken sen
Dilimin pastillerinde kıyım acılar
Mevsimlerin arka yüzünde gecikmiş baharlar
Ruhumun kaygılı denizlerinde çürük bir sandal
Ömrümün hırçın dalgalarında kaybolurdum ben

Her aşk günü gelince kirini dökerdi sarı denizlere
Sevdanın alabora kayıklarıyla geçemezdi mavilikleri
Düşsel yolculukların yasak sularında ovardın bileklerimi
Çok uzaklarda yine kırılmışlıklar beklerken ikimizi
Arsız bir fısıltıyla dönerdik ansızın birbirimize
Sarılırdık yokluğumuza yeniden aşkla
Ve kanardık usulca derinlerimizde

Öfkelerimizdi kınımızda çıldıran oysa
Umarsız fısıltılar büyürken içimizde vakit kısalırdı
Başımızın üzerinde dolaşan aç martılara şiir atardık
Gün dökülürdü terli avuçlarımızdan biz üşürdük
Hicranımız olurdu kavuşma erteli mevsimler
Biz umudun karanlık zindanlarında
İnadına aşkı ve tutkuyu bölüşürdük